Rondom het thema mentale gezondheid verschenen onlangs diverse artikelen in de krant. ‘Meiden in nood’ kopte het BD van 27 september. Perfectionisme en prikkels van buitenaf leiden bij veel meisjes tot ongezonde stress, eetstoornissen of depressies. Een dag eerder nog (BD 26 september) las ik, dat het maar niet lukt om de lange wachtlijsten in de GGZ weg te werken.

Wat vind ik mijn werk toch fijn! Mijn cliënte loopt lachend naar buiten en bedankt me voor de fijne sessie. Wat heeft ze dappere stappen gezet in de afgelopen maanden ...

Wat een vreselijke beelden op tv deze week! Zuid-Limburg, de provincie waar ik zo van hou, kampt met extreme wateroverlast. Mensen zwemmen letterlijk hun huis uit en de schade is niet te overzien. In België en Duitsland loopt het dodenaantal nog steeds op. Mijn zorgen over Corona en onze geboekte vakantiereis verdwijnen even naar de achtergrond.

Deze week staat in het teken van de bevrijding van Nederland. We vieren dat we in vrijheid leven. Maar wat betekent dat? Vrijheid is vrij zijn van onderdrukking en zélf mogen bepalen hoe je je leven leidt.

Ontroerd en met diep respect volgde ik het interview van Bibian Mentel, die onlangs bij Umberto Tan te gast was. Ze is ongeneeslijk ziek en neemt momenteel afscheid van alle lieve mensen om haar heen.

Ik werd vandaag geraakt door een nieuwsbericht. Op dit moment is er een toename van 40 procent van eetstoornissen onder jongeren. Er is weinig waar ze in deze coronatijd controle op kunnen uitoefenen, behalve op hun eigen eet- en drinkgedrag. Dat kan een strategie worden om te dealen met de huidige onzekere situatie.

Eerlijk gezegd vond ik oefenen in dankbaarheid altijd wat zweverig en overdreven klinken. Het kon me zelfs irriteren.'Waar moet ik nou dankbaar voor zijn? Het zit gewoon tegen en ik baal. Er is niks positiefs te melden, snap dat dan!'Als perfectionist was ik dan volledig op mijzelf, mijn talloze moetens en problemen gericht. Het was nooit goed genoeg. Ik had geen oog voor mooie en fijne dingen om me heen.

Het is een tijd, waarin je soms niet vooruit lijkt te komen. Door maatregelen kan en mag steeds minder. Stappen zetten richting je doel is lastig en kost meer moeite dan ooit. Zeker als perfectionist kun je blijven hangen in voorbereidingen en nadenken over je aanpak. Vaak heb je een vastomlijnd doel voor ogen inclusief een volledig uitgestippelde weg daarnaartoe. Het moet perfect zijn én het liefst in een keer lukken. En, oh ja, je moet het helemaal alleen doen. Niet vreemd dat je onder deze druk vastloopt. Je stelt een start uit, of besluit zelfs  helemaal niets meer te doen. De lat ligt zo hoog, dat je je eigen vooruitgang remt. 

Sta je normaal gesproken al erg onder druk? Heb je last van de hoge eisen die je jezelf oplegt? Moeten dingen precies zo gaan als jij gepland hebt? Door Corona vallen vaste structuren weg. Dat kan ervoor zorgen dat angsten en nare gedachten, waar je normaal gesproken goed mee om kan gaan, je nu weer in beslag nemen.